Անկեղծանում է «Աստղաթափ» գրքի հեղինակ Ամալյա Սողոմոնյանը

«Աստղաթափ» սիրային էտյուդների ժողովածուի հեղինակ, ԵՊՀ արտասահմանյան գրականության ամբիոնի ասպիրանտ, լեզվաբան, գրականագետ, գրող Ամալյա Սողոմոնյանը ծնվել է 1994 թվականի հոկտեմբերի 7-ին, Երևանում: Ավարտել է ԵՊՀ Ռոմանագերմանական ֆակուլտետի բակալավրը, ապա՝ մագիստրատուրան: Առաջին ու հիմնական մասնագիտությամբ անգլերենի մասնագետ է: Դասախոսում է ԵՊՀ-ում և Ագրարային համալսարանում: Ունի հիանալի ուսանողներ: Հեղինակ է գիտական ու գրականագիտական հոդվածների, թարգմանությունների, տպագրվում է նաև «TV ալիք», «Հրապարակ մշակութային», «Անդին», «Գարուն», «Գրեթերթ» գրական թեր-թերում, «Գրանիշ» գրական համայնքում: Սրբագրում է նաև «Գարուն» ամսագիրը: Ամուսնացած է, և անհամբեր սպասում է իր առաջնեկի հետ հանդիպմանը:

giteqte.com կայքը այս անգամ անկեղծ զրուցել է Ամալյա Սողոմոնյանի հետ.

Երբ փոքր էի,,, ուզում էի մեծանալ. հիմա փոշմանել եմ:

Չգրելն անհնար է, որովհետև,,, կան բաներ, որ չի լինում ներսում պահել:

Ստեղծագործողի համար ամենա-կարևորը,,, ներշնչանքն է:

Լավագույն գրողն ինձ համար,,, լա-վագույններ չկան:

Ես հավատում եմ,,, որ բարին մի օր իսկապես կփրկի աշխարհը:

Կուզեի ապրել,,, ու ապրում եմ Երևա-նում:

Ես հուսահատվում եմ,,, երբ ինձ չա-րացած եմ տեսնում:

Ես ուրախանում եմ,,, երբ սիրելի մար-դիկ երջանիկ են:

Ամենամեծ երջանկությունը,,, դու ես:

Ես հաճախ,,, չեմ կարողանում զսպել ինձ:

Այս աշխարհում ես ամենաշատը չեմ հասկանում,,, ինձ:

Այն մարդկանց, որոնց սիրում եմ,,, չեմ ասում այդ մասին:

Կուզեի բոլորն իմանան,,, երջանկության հասցեն:

Չնայած ամեն ինչին,,, ես շարունակում եմ պայքարել:

Կյանքն իսկապես,,, հիասքանչ է:

Հոգու խորքում,,, ես երևի լավն եմ:

Նյարդայնանում եմ, երբ,,, ժամա-նակն իզուր է անցնում:

Ես բոլորից լավ գիտեմ,,, հանգստութ-յան մասին:

Սիրելի գրքերն,,, իրոք շատ են:

Ամենասիրուն բանն աշխարհում,,, երեխայի ծնունդն է:

Միշտ փորձել եմ,,, դառնալ ավելի լա-վը:

Անհնար է խաղալ,,, առանց հաղթա-նակի մասին մտածելու:

Ես չեմ փորձում,,, հասկացված լինել:

Բնավորությանս մեջ մի գիծ կա, որ,,, նյարդայնացնում է ինձ:

Հայաստանում գրելով հնարավոր է,,, փոխել ցավոք շատ քիչ բան:

Ես երբեք,,, ինքնասպանություն չեմ գործի:

Ես արդեն սովորել եմ,,, մի քանի դաս:

Ես գտել եմ,,, երջանկության բանաձևը:

Ես բախտավոր աստղի տակ եմ ծնվել,,, որովհետև ունեմ բոլոր նախադրյալները երջանիկ լինելու: Կարծում եմ բոլորն էլ երջանիկ աստղի տակ են ծնվում, ուղղակի ժամանակ է պետք հասկանալու համար:

Ինձ համար ամենակարևորը,,, սրտում է:

Ես ինքնավստահ եմ թվում,,, չեմ թվում, ինքնավստահ եմ:

Բարությունը,,, բոլորիս ներսում է:

Չկա մի այնպիսի բան,,, որ չլինի հաղթահարել:

Եթե ես կարողանայի,,, ժամանակն ու տարածությունը կառավարել…

Ապագայում ուզում եմ,,, ներդաշնակ ապրել:

Եթե բոլորը,,, բոլորին հասկանային հի-անալի կլիներ:

Հայաստանն ինձ համար,,, միակ վայրն է, որտեղ կարող եմ ապրել:

Ես գիտեմ հաստատ,,, որ մարդկանց ում մենք սիրում ենք, զգում են մեզ:

Կան մարդիկ,,, որ անփոխարինելի են:

Գրելն ինձ համար,,, խաղաղվելու ճա-նապարհն է:

Ես սպասում եմ,,, իմ պատկերով մեկի ծնվելուն:

Ինձ պետք չէ,,, շատ բաներ:

Ամենածանր պահը,,, սեփական ծան-րության գիտակցումն է:

Անկեղծ ասած,,, մեկ-մեկ այս ամենից ես հոգնում եմ:

Ես չեմ խոսում,,, իմ մասին:

Մարդու ամենակարևոր հատկանիշն ինձ համար,,, ազնվությունն է:

Ամենաքաղցր լեզուն,,, սրտիդ լեզուն է:

Իմ ամենակարևոր արժանիքը,,, համառությունն է:

Ինձ համար ամենադժվար բանը,,, ներելն է:

Ամենաշատը ոգևորվում եմ,,, երբ Ամալյան գոհ է ինձնից:

Ես չեմ սիրում,,, չռեալիզացված մարդկանց:

Ես չեմ կարողանում ներել,,, բացակայությունը:

Ես հիմա այլևս,,, չեմ բարդացնում կյանքը:

Ես միշտ լսում եմ խորհուրդներն,,, այն մարդկանց ովքեր ունեն ինձ խոր-հուրդ տալու իրավունք:

Ես երբեք չեմ գրի,,, պատմական վեպ:

Հնարավոր է աշխարհում հայտնի դառնալ,,, ընդամենը մեկ վայրկյանում:

Ինձ համար բացարձակապես միև-նույն է,,, ցավոք սրտի դեռ նիրվանայի չեմ հասել:

Ի տարբերություն շատերի,,, ես գնա-հատող տեսակ եմ:

Հաճելի է, որ,,, սիրված ես:

Թվում է ինձ ոչինչ չի կարող հավա-սարակշռությունից հանել, բայց արի ու տես ես ավելի շատ անհավասարա-կշիռ եմ, քան համաստեղությամբ կշեռք:

Ես երբեք չեմ թաքցրել,,, որ ունեմ թու-լություններ ու թերություններ:

Չեմ սիրում, երբ ինձ հարցնում են,,, չկա նման հարց, հանգիստ կարող եք ամեն ինչի մասին հարցնել:

Ինձ ամենաբնորոշող 3 բառերն են,,, Ինձ բնորոշող բառեր չկան:

Գուցե սխալվում եմ,,, բայց մարդկանց միշտ պետք է ուղղվելու ու ավելի լավը դառնալու հնարավորություն տալ:

Լավատես լինելը հեշտ չէ,,, բայց փորձել պետք է:

Ես երբեք չեմ մտածում,,, մահվան մասին:

Գուցե ոչ ոք չհավատա, բայց,,, ես լավն եմ (ծիծաղում է):

Կորուստները,,, կա՛մ ապրեցնում են, կա՛մ կործանում:

Էտյուդները,,, սիրո ու սիրելու մասին են:

Գրականությունն այսօր,,, հոգեդարձ է լինում:

Օրվա ամենահաճելի պահը,,, քնելու պահն է:

Ինձ մյուսներից առանձնացնում, ուրիիշ է դարձնում,,, իմ հայացքը աշ-խարհի հանդեպ:

Եթե չգրեի,,, բալետ կպարեի, կնկարեի կամ ջութակ կնվագեի:

Տոնական օրերին,,, մարդիկ մի քիչ փոխվում են:

Ես կարողանում եմ եփել,,, Ես ոչինչ չեմ կարողանում եփել (ծիծաղում է):

Մեկ-մեկ սիրում եմ,,, նյարդայնացնել մարդկանց: Մի քիչ շատ մեկ-մեկ:

Սիրում եմ հատկապես,,, աշունը:

Ամենակարևորը կյանքում,,, աչքերն ու ականջներն են:

Մարդիկ զարմանում են, երբ իմանում են,,, որ ես երբեք ոչ մեկի օգնությանը չեմ դիմում:

Կուզեի ինձ էլ չհարցնեն,,, թե ինչի մասին եմ լռում:

Ես կարդում եմ մեր ժամանակակից գրողների գրքերը,,, որովհետև հետո չեմ կարողանա կարդալ:

Ամենադժվար բանը կյանքում,,, ինքդ քեզ հաղթելն է:

Երջանկությունը,,, ամենասիրուն բառերից է ու ամենատարողունակ զգացումներից:

Կուզեի բոլորն ինձ ճանաչեին նախ՝ որպես,,, իրականում չէի ուզի, որ մարդիկ ինձ ճանաչեն ու շատերը չեն ճանաչում:

Կատարյալ ներդաշնակության ուղին,,, ինքնակատարելագործման ու ինքնա-բավության ուղին է:

Երբեմն նախընտրում եմ մենակ մնալ,,, որ չվնասեմ ուրիշներին:

Մեզ այսօր պակասում է,,, ինչ-որ անհասկանալի բան:

Ամենազավեշտալի բանն իմ մասին,,, երբ փոքր հասակում ընկա ու գլուխս վնասեցի, խնդրեցի մորս նայել ուղեղիս մեջ ինչ կա: Ուժեղ արյուն էր գալիս, բայց ես լուրջ դեմքով սպասում էի, որ մայրս պատասխանի:

Գրելով հնարավոր է,,, օգնել, փոխել մարդկանց:

Կուզեի բոլորս միշտ հիշենք,,, որ մա-քուր խիղճն ամենակարևորն է:

Թեպետ ես արդեն,,, մեծ աղջիկ եմ, թողնում եմ, որ ներսիս երեխան ապրի իր կյանքով:

Գրողի կյանքը,,, մնում է գրքերի էջե-րում: Ես գրող չեմ:

Դեպրեսիան,,, մի նոր բանի սկիզբ է:

Անհնարին ոչինչ չկա,,, եթե հավա-տում ես ուժերիդ:

Ինձ դուր է գալիս,,, այն ինչ անում եմ:

Ինչ էլ լինի,,, չեն կարող քեզնից խլել կարևորը:

Անկեղծ լինելը,,, վտանգավոր է:

Հավատացեք,,, ինչ-որ բանի, էական չէ թե ում կամ ինչին, միայն թե հավատացեք:

Սոցցանցերում հայտնի լինելը,,, ժամանակավոր է:

Իմ հաջողությունն ունի միայն մի գաղտնիք,,, որի մասին Ձեզ չեմ ասի:

Ճաշակը,,, քիչ հանդիպող երևույթ է:

Ես կարողանում եմ լինել անկեղծ,,, որովհետև թաքցնելու քիչ բան ունեմ:

Պետք չէ,,, հանձնվել: Երբեք:

Գեղեցկությունն ինձ համար,,, էսթետիկան է:

Միշտ հիանում եմ,,, ինձնով: (կատակում է)

Ես լավատես եմ,,, ես գիտեմ, որ ամեն ինչ լավ է լինելու:

Մարդի՛կ, եկեք,,, լինենք երջանիկ ու ինքնաբավ ու դադարենք ապրել ուրիշների կյանքով:

Զրուցեց՝ Ներսեհ Ալոյանը