Առակ: Եկեղեցին և Ջրաղացը
ԵԿԵՂԵՑԻՆ ԵՎ ՋՐԱՂԱՑԸ
Եկեղեցին պարծեցավ իր սրբությամբ և ասաց.
— Ես աստծու տաճարն եմ. քահանա-ներն ու ժողովուրդը դեպի ինձ են գալիս աստծուն աղոթելու և պատարագ մա-տուցելու: Աստված հաշտվում է աշխար-հի հետ և մեղքերին թողություն է լինում:
Այն ժամանակ ջրաղացն ասաց եկեղե-ցուն.
— Ինչ որ դու ասում ես, արդար է և ճշմարիտ, բայց դու իմ երախտիքը մի՛ մոռանա, որ գիշեր-ցերեկ աշխատում եմ և դատում ա՛յն, ինչ ուտում են քահանաներն ու ժողովուրդը, և ապա քեզ են տալիս աղոթելու և երկրպագելու աստծուն:
© Վարդան Այգեկցի