Ներսեհ
Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության Հրայր - Զոհվածների հիշատակին
ԶՈՀՎԱԾՆԵՐԻ ՀԻՇԱՏԱԿԻՆ

Երբ պայծառ արփին մթնեց, խռովեց,
Երկինքը ամպի ծովի մեջ թաղվեց,
Գետը պղտորվեց, անզուսպ բղավեց...
Այդ ժամ հասկացանք, որ հերոս զոհվեց:
Ձեր մահը այնքա՜ն սերմեր է ցանել,
Այնքա՜ն ծիլեր է հետո սնուցել,
Շատ երազներ է նպատակ դարձրել,
Ձեր մահը մեր մեջ նոր կյանք է առել:
Ձեր ալ վածճանը արցունք է քամել,
Սրտեր է խոցել, սրտեր խռովել,
Փխրուն սրտերում վրեժ է ծնել,
Սրտեր են փոխվել, ձեր ոգով թրծվել:
Զոհվա՛ծ եղբայրներ, պարծանքն եք ազգի,
Սերմնացան եք դուք մեր ժողովրդի,
Դուք սյուներ եղաք մեր Հայաստանի,
Մեռաք պահելով մեր ժողովրդին:
© ՀՐԱՅՐ