Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության
ԱՇՆԱՆ ԿԱՆՉ
Նորից աշու՜ն է, Հմայքը- հին – Այդ դու՜ ես թովում, Դասական կի՜ն:
Թռիչքը հոգու Թռի՜չք է հին- Երբ դու՜ ես պակաս, Դասական կին:
Հույսերը նոր են, Եվ հույսը –հին:- Այդ դու՜ ես- դու կաս, Դասական կին:
Որքան անուրջ ես- Այնքան էլ՝ հին- Դու հեռու՜, հեռու Դասական կին:
© Ռոմիկ Սարդարյան