Ներսեհ
Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԲԱԳՐԱՏՈՒՆԻ
* * *
Քաոս է շուրջըս ... Քաոս՝ իմ կեանքը...
Թոհուբոհին մէջն այս անօրինակ
Կը ծփայ հոգիս ծովու երեսը,
Ու չեմ տեսներ ո՛չ հող եւ ոչ ցամաք...:
Ո՜հ, Դո՛ւն Արարիչը տիեզերքին...
Իջի՛ր այս անգամ ու նորն ստեղծենք::
Նոր աշխարհ, նոր մարդ ու նոր շունչ կեանքի...
Բայց ո՛չ քու ձեւով այս անգամ ստեղծենք...