Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության
ԳԵՎՈՐԳ ԷՄԻՆ * * *
Քո աչքե՞րը._ Նրանց միջով, Ուրախության զվարթ ճիչով, Աշխա՜րհ տեսան իմ աչքերը: Քո ձեռքե՞րը._ Քո հպումից, Ինչ կորա՜ծ էր` գտա նորից, Ճարտարացա՜ն իմ ձեռքերը: Քո խենթ սի՞րտը._ Նրա զարկով Սիրտըս մաքրե՜ց մի հրաշքով, Ինչ դաժա’ն էր ու ինչ բի’րտ էր… Օրհներգու՜մ եմ քո աչքե՛րը, Օրհներգու՜մ եմ քո ձեռքե՛րը Եվ քո սի՛րտը: