Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության
ՍԻԼՎԱ ԿԱՊՈՒՏԻԿՅԱՆ
Սեր
Այսօր առավոտ նայեցիր դու ինձ
Այնպես մտերիմ, այնպես տնօրյա
Մի շղարշ հայացք քո լուրջ աչքերից
Հյուսվեց դեպի ինձ, փռվեց ինձ վրա:
Եվ առավոտից թափառում եմ ես
Պարուրված քո այդ հայացքով նիրհուն
Դու երկնքի պես գալիս ես ինձ հետ,
Դու երկնքի պես մնում ես հեռվում:
Վաղուց կարոտած մեղեդու նման
Ծանոթ մի թախիծ իմ սիրտն է լցվել,
Արցունքներ, գանձեր իմ պատանության
Դուք կաք, դուք եկաք, դուք չեք սպառվել: