Ներսեհ
Սարմեն - Փաթիլների տակ
Փաթիլների տակ

Փաթիլներն անթիվ թիթեռների պես
Հանդարտ խաղալով իջնում են գետին,
Ճերմակ են հագել պուրակ ու պարտեզ,
Անտառ, այգեստան ու մարգագետին:
Մի փունջ մանուկներ ձյունապատ բակում
Խաղում են, սղղում, վազվզում զվարթ,
Նրանց աչքերը հուր են արձակում,
Այտերին՝ կարմիր նորափթիթ վարդ:
Զուգված սենյակից կանչում է, խնդրում
Ջերմ բոցկլտացող վառարանը տաք,
Բայց մանուկները խաղում են, խնդում
Ձյունի գեղեցիկ փաթիլների տակ:
© Սարմեն