ՆԱԻՐԱ ՍԻՄՈՆՅԱՆ

*** Տե՛ր, կարգավորիր քաոսն արյանս, որ, երբ ապրիլյան ծաղկունքը հագած զմրուխտյա փերին ինձ բերի ի հուշ նահատակների գանգ ու ստինքներ, մահվան դաշինքից մազապուրծ եկած, կյանքս ինձ նվեր և Արարատի լանջերին վառվող լուսե նետերը հայացքս պատռեն ու ծունկս ծալվել չկարողանա, որ իջնեմ քո դեմ… Տե՛ր Դեր Զորում էր պսակդ առա՝ հիշո՞ւմ ես ասես, փշե պսակդ հագած սրտիս հետ, ինչպե՞ս կվարվես…

#Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա #Գրականություն