ԱՎԵՏԻՔ ԻՍԱՀԱԿՅԱՆ

«Ես աշխարհի մեջ»

Ես աշխարհի մեջ երազն եմ սիրել – Քո շուշան հոգին, քո հոգին քնքուշ, Եվ չեմ տենչացել երբեք քեզ տիրել – Քո շուշան հոգին, քո հոգին քնքուշ:

Աղբյուրի նման արցունք եմ ցողում` Քո ճամփու վրա վարդեր վառելով, Անձնազոհ մոր պես սրտագին դողում` Քո բախտի համար լուռ այրվելով:

Երբ գիշեր կուգա, դու կըմտնիս քուն, Քո շեմքն է, քուրի՛կ, իմ բարձը քնքուշ, Իմ սուրբ երազն է – շքե՛ղ, շողշողո՛ւն, Աչերդ` պայծա՛ռ, աչերդ` անո՛ւշ:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ԱվետիքԻսահակայն