ՎԱՀՐԱՄ ՀԱՃՅԱՆ

* * *

Դուք չեք հասկանա իմ ցավոտ հոգին,

Իմ տանջանքները երբեք չեք զգա,

Մրսում եմ անգամ ամառվա շոգին,

Էլ հոգուս համար ոչ մի շող չկա:

Երբեք չեք տեսնի մութն իմ օրերի,

Ձեր ճանապարհով կգնաք խնդուն,

Ձեզ մի կապուտակ երազ կօրորի,

Իսկ ինձ կտանջի՝ ավերված մի տուն:

Իմ բոց երգերից դուք կվախենաք,

Կփախչեք հեռու, որ հանկարծ չայրվեք,

Գուցե իմ ցավից դուք էլ մոխրանաք,

Ի սեր աստծո, ինձնով չտարվեք:

Ինձ մենակ թողեք, գնացեք հեռու,

Բարի ճանապարհ ու կանաչ օրեր...

Ես իմ ցավի հետ հաշտ եմ և հլու,

Իմ լավ օրերը վաղուց են կորել:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ՎահրամՀաճյան