ՎԱՀՐԱՄ ՀԱՃՅԱՆ

«Եկան օրեր»

Կյանքս գլխիս փորձանք դարձավ,

Սերս արցունք տվեց կյանքիս,

Ախ, իմ սիրտը չուրախացավ,

Տունը այրվեց անրջանքիս:

Խավարի մեջ խրվեց հոգիս,

Տառապանքից ահագնացավ,

Մահը եկավ, նստեց կողքիս,

Կյանքիս սրտով մի դող անցավ:

Եկան օրեր ու գնացին,

Ջահել կյանքս առան, տարան,

Սրտիս վրա վերքեր բացին,

Ցավեր տվին շարան-շարան:

Ի՞նչ են ուզում դեռ ինձանից,

Անկուշտ աչքերն իմ ցավերի,

Բան չմնաց իմ անցյալից,

«Ավաղ փառացս անցավորի»:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ՎահրամՀաճյան