ՇՈՒՇԱՆԻԿ ԿՈՒՐՂԻՆՅԱՆ

«Ես ու Դու»

Գարնան օր էր, ջինջ առտու՝

Պատահեցինք ես ու դու...

Ու ինձ տվիր մի ալ վարդ,

Ասիր՝ ահա՛ կրծքիդ զարդ:

Բայց չունեի ես ոչինչ.

Օրն էլ այնպես պարզ էր, ջինջ...

Մի լավ սիրտ կար կրծքիս տակ,

Ասի՝ ա՛ռ քեզ հիշատակ:

Իմ անթառամ սրտի հետ

Գիտեմ, գոհ ես ու հպարտ,

Իսկ վարդդ ալ հոտավետ

Մի օր ապրեց, կրծքիս զարդ:

Խորշում իջավ իմ ճակտին,

Կարոտեցի՜ այն ճամփին,

Ուր պատահանք ես ու դու,

Երբ գարուն էր, ջինջ առտու:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ԶանազանԲանաստեղծություններ