ԲԱԳՐԱՏՈՒՆԻ

* * *

Քեզի եկայ ես իմ բաց թեւերով,

Եւ գրկեցիր զիս ճիշդ իմ մօրս պէս

Ու փայփայեցիր իմ սիրտը խռով

Արցունքներուս հետ լացիր դառնապէս:

Վշտոտ սիրտը իմ դուն օրօրեցիր,

Սպեղանին եղար արիւնոտ վէրքիս,

Տաք համբոյրովդ սիրտս շոյեցիր,

Մոռցուցիր իսկոյն կոտտանքը վէրքիս:

Գիտէի վստահ որ զիս չես լքեր:

Ամէն շեղումիս՝ քայլըդ էր ուղղիչ...

Երբ ա՛լ յուսահատ Քե՛զ փնտռեցի, Տէ՛ր,

Ոտքերուս առաջ դուռըդ՝ բաց էր միշտ...:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Բագրատունի