ՎԱՀՐԱՄ ՀԱՃՅԱՆ

Կիթառ Որդուս՝ ՊԵՐՃԻՆ

Կիթառի թախծագին հնչյուններ,

Եվ անուշ, խենթ օրեր անցյալի,

Հեռավոր մի աշխարհ, որ չուներ,

Օրերի մորմոքը տանջալի:

Կիթառի թախծագին հնչյուններ,

Ժպիտներ, որ հիմա էլ չկան,

Կարոտներ, և սերեր, և հուշեր,

Որոնք, ախ, հավիտյան չքացան:

Կիթառի թախծագին հնչյուններ,

Բայց ո՞վ էր կիթառն այդ նվագում,

Ո՞վ էր, որ բերում էր հուզումներ,

Իմ հոգին կիթառով ծվատում:

Կիթառի թախծագին հնչյուններ,

Մի տղա ծառերի շվաքում,

Շուրթերին սրտամաշ հծծյուններ,

Իմ սիրած կիթառն էր նվագում:

Կիթառի թախծագին հնչյուններ,

Եվ օրեր, և սերեր անցյալի,

Հեռավոր մի աշխարհ, որ չուներ,

Օրերի մորմոքը տանջալի:

#Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա #ՎահրամՀաճյան