Գրիգոր Շղթայակիր Պատրիարքի ժամանակա-կիցներից մեկը վկայում է. «Սրբազան Վեհը շատ աղքատասէր եւ ողորմած էր, միշտ նպաստ կու տար կարօտեալներուն, յայտնի եւ ծածուկ, թէ ազգակիցներուն եւ թէ օտարներուն. եւ այդ բարեգործութիւնը կ'ընէր ոչ թէ Ս. Աթոռի արդիւնքներէն, այլ իր ժամուցէն, զոր իր պատարագ մատուցանելուն առթիւ կու տային իրեն իբրեւ «յիշէք»: Ճգնազգեաց կեանք մը կը վարէր ան: Սուրբ Աստուածածնի Վերափոխման Տօնին վեց օր անոր գերեզմանը կ'երթար ու կու գար հետիոտն եւ բոպիկ ոտքով»:

#Գիտեքթե #Երուսաղեմ #Պատրիարքություն #Մեծեր