ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ

* * *

Երազում եմ այն Երկիրը հեռավոր,

Ուր մարմինը, սեգ մարմինը ու հոգին՝

Աննյութացա՜ծ ու նյութացա՜ծ, լուսավոր՝

Ողջակիզվեն Արևի՜ մեջ, քույր իմ, կին:

Ու միանա՜ն սեգ մարմի՜նը ու հոգի՜ն...

Ու չլինի՜, ու չլինի դու ու ես:

Անյութացած -- դու մարմնանաս -- ու կրկին

Հրա՜շք դառնաս՝ անդունդները արևես...

Եվ երբ կանչեմ -- դու գրկիս մեջ արևից

Ու տարփանքի՜ց, տառապանքի՜ց շիկացած --

Գրկես թևե՜րս մանկական ու անբիծ,--

Ախ, կի՜ն -- ցնորք, քո՜ւյր, Շամիրա՜մ ու Աստվա՜ծ:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ԵղիշեՉարենց