Բժշկությունը գիտություն է, իսկ որևէ գիտության սկզբնաղբյուրը Աստված է: Նա է գիտությունը շնորհել մարդկությանը առանձին հանճարեղ մարդկանց միջոցով, և հիմա այս գիտությունը զարգանում է: Դեռ անտիկ շրջանից սկսած Սոկրատը, Պլատոնը և նրանց հետևորդ փիլիսոփաներն ուսուցանում էին, որ բժշկությունը միայն գիտություն կարելի է համարել: Օրինակ` բժշկություն սովորած, ուսանած մարդը բժիշկ է, բայց արդարության մասին իմացողը, կարող է և արդար չլինել, քաջության մասին իմացողը կարող է քաջ չլինել: Սա նշանակում է, որ առաքինությունները շնորհ են Աստծո կողմից, մինչդեռ բժշկությունը գիտություն է, որ կարելի է սովորել: Եվ քանի որ գիտությունը պարգևողը Աստված է, ապա մենք հարկավորության դեպքում կարող ենք օգտվել Աստծո շնորհած գիտության բարիքներից, պտուղներից: Բժշկությունը հաճախ դեղերով է առողջություն հաստատում: Փոխաբերական և հոգևոր իմաստով դեղ է նաև Աստվածաշունչը, դրա ընթերցանությունը, նաև Պատարագմատույցի մեջ` քահանայի ծածուկ աղոթքներում, Սուրբ Հաղորդությունը կոչվում է մարմնի և հոգու դեղ, որն ընդունելով կարող ենք ոչ միայն հոգու խաղաղություն, այլ նաև մարմնի առողջություն ունենալ:

#Գիտեքթե