- Ներսեհ Ա. Ա.
Գիտե՞ք, թե,,,

Մոսկվայի Արևելքի պետական թանգարանում պահվում է հայ նկարիչների կտավների բացառիկ հավաքածու։ Որոնց մեջ է նաև Հակոբ Հովնաթանյանի «Քարաջանի դիմանկարը» կտավը:
Հակոբ Հովնաթանյանը (1806-1881) Գևորգ Բաշինջաղյանի նման ապրել է Թիֆլիսում, որը 20–րդ դարի սկզբին կովկասյան Փարիզն էր։ Նա իսկական հեղաշրջում է կատարել` դառնալով առաջին հայ նկարիչը, որը նկարել է ոչ թե կրոնական, այլ աշխարհիկ թեմաներով։
Հովնաթանյանը հայտնի էր ամբողջ Թիֆլիսում։ Նրա վրձնին են պատկանում սովորական քաղաքացիների, ոչ արիստոկրատիայի, այլ «երրորդ շերտի» մարդկանց դիմանկարները։ Շուտով հայտնվում է նրա սարսափելի մրցակիցը` լուսանկարչությունը։ Այն դուրս է մղել նկարչին շուկայից, և նա ստիպված է եղել մեծ տարիքում տեղափոխվել Իրան։
Հովնաթանյանի բոլոր դիմանկարները փոքր են, կամերային։ Նա նկարել է առևտրականների, արհեստավորների, գիմնազիստների։ Թեև կոմպոզիցիոն առումով նրա դիմանկարները գրեթե միանման են. կերպարները նստած են 3/4 պտույտով` մուգ կոստյում, ձեռքը` նախշավոր գոտու վրա, բայց նրանք բոլորը սեփական արժանապատվության զգացումով, բնավորությամբ մարդիկ են։ Հնարավոր է` նկարիչը, երբեմն, շոյել է իր մոդելների ինքնասիրությունը։ Բայց շատ հետաքրքիր է դիտել դիմանկարները, հիանալ դետալներով, տեղափոխվել այդ ժամանակներ: