Դավիթ (մ. թ. ա. մոտ 1040–970 թթ.), Իսրայելի և Հրեաստանի (Հուդա) միասնական թագավորության երկրորդ արքա է (մ. թ. ա. մոտ 1003–970 թթ.)։ Հաջորդել է Սավուղին։ Հին Կտակարանում ներկայացված է որպես արդար թագավոր, թեև ոչ զուրկ սխալներից, ինչպես նաև որպես երևելի ռազմիկ (մենամարտում հաղթել է փղշտացի հսկա Գողիաթին), երաժիշտ և բանաստեղծ։ Նրան է վերագրվում մի շարք սաղմոսների հեղինակու-թյունը։ Նրա կյանքի մասին հիմնական սկզբնաղբյուրներն են Հին Կտակարանի կանոնի Բ և Գ Թագավորաց, ինչպես նաև Ա Մնացորդաց գրքերը։ Համաձայն Նոր Կտակարանի՝ Դավթի տոհմից է սերում Հիսուս Քրիստոսը։

#Գիտեքթե #Սուրբ